Adanalı mahir 62 yıldır bozulan silahları onarım ediyor

Adana’üstelik silah tamircisi Abdulcabbar Evyapar, 10 yaşında şakirt olarak başladığı meslekte 62 yıldır bozulan silahları baştan meşgul hale getiriyor.

Eniştesinin yanı sıra 1960 yılında çırak adına mesleğe etap atan 72 yaşındaki Evyapar, ilkokulu 5’inci sınıfa büyüklüğünde okudu. Mesleğe ağırbaşlılık vererek okulu bırakan Evyapar, kalfalığının peşi sıra 1980’birlikte mahirane oldu.

Evyapar, tıpkı yıl bibi daha çalışmaya bitmeme ettiği Seyhan ilçesindeki Büyüksaat civarındaki dükkanını açtı.

Meslekte 62 yılına ulaşan Evyapar, 10 metrekare büyüklüğündeki dükkanında müşterilerine hizmet sunmaya devam ediyor.

Ateşli herhangi bir silahın namlusundan mekanizmasına, kundağına kadar tekmil tamirini yapan Evyapar, torunu üzere aynı otomobilin vites kolunu kullanarak yaptığı biber dolması tüfek ile oğlu üzere tamir ederek yeniden hayata döndürdüğü yaklaşık 100 yıllık horozlu çifteye bile gözü kabil bakıyor.

Evyapar, AA muhabirine, tek nakız, tekme, sıkışık namlulu çiftenin vaktiyle revaçta olduğunu söyleyerek, “Bunların tamiratını, tırnağını, mekanizmasını, kundağını, iğnesini boyasını, değme şeyi kişi elimle yapardım. Kargaşalık münkesir bir hafta içre yapar gönderirim. Eskisini yapınca yenisini almaya icap olmadığı amacıyla daha ucuza para evet, daha hoşlarına giderdi.” diyerek konuştu.

Evyapar, eskiden artık bir tane nakız, çifte gibi tüfeklerin tamiratını yaparken bunların yerini daha çok resen av tüfeklerinin aldığını belirtti.

Yaptığı aksiyon sebebiyle evinin geçimini sağladığını aktaran Evyapar, “Barut çıktı çıkalı bu tüfekler var. Barut bundan sonra, tüfek buluş edildi. Tüfekçilik ölmez tıpkısı patika. Geçmişi kaç asır geriye dayanır. Tüfekçilik banko layemut ve adamı doyurur.” dedi.

Evyapar, çığır hayatı boyunca yetiştirmeye çalıştığı üç çırağın bile mesleğin inceliklerini öğrenemediğini dile getirdi.

-“Çalıştığın ant rızkı bol”

Az asrı çok süredir işini ilk günkü heyecanla sürdürdüğünü belirten Evyapar, şöyle bitmeme etti:

“Tüfek geldiği zaman bayıla bayıla yapıyorum. Bağıntı filhakika olmazsa bu hareket yürümez, değme şey kabilinden. Ben özlük gücümle nereye büyüklüğünde gidebilirsem bu mesleği devam ettirmeyi düşünüyorum. Şakirt, kalfa, kankızıl olduktan bilahare ayrımsız çırak yetiştiremedim. Ona çokça üzülüyorum. Bu çığır ölmez. Çalıştığın ahit rızkı bol. İyi ateşçi var ama sistem çıraklıktan servet kaplamak istiyor. Daha kalfa olmadın, bire bir öz olmadın dakikasında maharet parası gibi maaş istiyorlar. Bittabi olsun?”

Evyapar, cebe tamirciliğinde av tüfeği yapmaya ağırlık verdiğini, tabanca tamirini yeğleme etmediğini, ruhsatsız silahı üstelik dükkanına sokmadığını belirtti.

Tamirin birlikte silah dahi yapabildiğini anlatan Evyapar, 1980 yılında tıpkısı otomobilin vites kolunu kullanarak yaptığı üstten tek gülle biber dolması tüfeği torununa, eline sabık 100 yılı geçmiş tafsilatlı menzilli horozlu çifteyi de tamir yazar oğluna ödül ettiğini sözlerine ekledi.



Share: